Ik spreek graag over de vruchten de Geest – liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Die mooie dingen die de Geest in ons wil voortbrengen waardoor het (samen)leven beter wordt. Niet omdat ik zelf nou in al die dingen uitblink, maar omdat ik ernaar verlang dat wij allemaal zo geraakt worden door de Geest, zo vol raken van die Geest dat die goede dingen in ons naar boven mogen komen. Laten we eerlijk zijn – we kunnen de hulp van de Geest daar goed bij gebruiken. Vandaag wil ik de aandacht vestigen op een van die vruchten die niet altijd evenveel aandacht krijgt, misschien juist door het karakter van deze vrucht: de zachtmoedigheid, ook wel vertaald als mildheid. De mildheid vraagt niet om de aandacht, juist omdat ze twee keer denkt voor ze spreekt. De mildheid doet ons denken, als we klaar staan om een oordeel over een ander te vellen: is er misschien een reden waarom de ander zo doet/is? Doe ik zelf eigenlijk ook niet af en toe zo? Begrijp ik de ander wel goed, zit die wel zo in elkaar of projecteer ik iets wat ik eigenlijk helemaal niet weet? Mildheid doet ons even wachten, twee keer nadenken. De mildheid beweegt ons tot liefde, tot compassie. Wat een prachtige vrucht is dat toch eigenlijk. Laten we God bidden of Hij door zijn Geest ons daarin wil laten groeien – dat we mild leren zijn voor de ander, en ook voor onszelf. |
!Als nieuw!
Leven in het licht van Gods koninkrijk