Een aantal keer per jaar vieren we als gemeente samen het Heilig Avondmaal. Voorafgaand aan die viering staat in de nieuwsbrief altijd een oproep met de strekking ‘wanneer u of jij zich bezwaard voelt om deel te nemen aan het Heilig Avondmaal kunt u zich wenden tot een pastorale ouderling.’ Dit is hoe wij als gemeente het censura morum vorm geven. Censura morum betekent zoiets als het onderzoek naar de zeden (de levenswandel). Als gemeente belijden we niet alleen met onze mond dat we geloven in Jezus Christus de opgestane Heer; als het goed is laat onze levenswandel daar iets van zien. Dat mogen we verwachten van elkaar en met name ook van de ambtsdragers die aangesteld zijn om de gemeente te dienen. Gebeurt dat niet, dan hebben we de taak om elkaar in broederlijke liefde daar op aan te spreken. Zie bijvoorbeeld de oproep van Jezus in Mattheüs 18:15. Zo vinden we dus de achtergrond van het censura morum: de ruimte om, in de kerkenraad onderling maar ook vanuit de gemeente, het ter sprake te brengen wanneer een ambtsdrager zich gedraagt op een manier die niet past bij een christelijke levenswandel. Van oudsher is deze praktijk verbonden geraakt met de voorbereiding op het avondmaal. Niet zo vreemd, als je erover nadenkt dat we bij het avondmaal niet zomaar iets doen; we gedenken en beleven samen de kern van ons geloof. Dat Jezus Christus voor ons zijn lichaam gegeven heeft, zijn bloed, om ons te verlossen, te bevrijden, te genezen. Dat vieren willen we op een waardige manier doen. Er kunnen redenen zijn – bijvoorbeeld als er conflicten zijn in de gemeente – om te zeggen dat dat op dat moment niet mogelijk is. Te denken valt daarbij aan Jezus’ woorden in Mattheüs 5: 23-24, waar Hij mensen maant eerst hun geschillen bij te leggen voor ze naar de tempel gaan om een offer te brengen. Voor ons betekent dat dat het goed kan zijn om eerst de tijd te nemen voor bezinning en verzoening, en dan op een later moment alsnog echt samen het avondmaal te vieren. Oftewel, ook al noemen we het niet altijd meer bij deze naam – het is zinvol dat we voorafgaand aan de viering van het Heilig Avondmaal een moment nemen om ons af te vragen of wij allemaal, voor onszelf en met elkaar, als in Christus verbonden broeders en zusters het Avondmaal kunnen vieren. Dat biedt ons juist de ruimte tot genezing en naderen tot elkaar. |
!Als nieuw!
Leven in het licht van Gods koninkrijk